દિલીપ રાણપુરા, Dilip Ranpura

પ્રેરક અવતરણ
“ એવું સાચું ન બોલવું કે જેને સાબિત કરવા માટે બસો સાક્ષીઓ લાવવા પડે”
– એક ઇરાની કહેવત

# તેમણે લખેલી એક જીવનઝાંખી

–

–

–

________________________________________________________________

સમ્પર્ક    1, સહકાર કોલોની, સેક્ટર- 25, ગાંધીનગર

મૂળ નામ

• ધરમશી

જન્મ

• 14 – નવેમ્બર, 1932  ; ધંધુકા જિ. અમદાવાદ

પત્ની અને દીકરી સાથે

કુટુમ્બ

• માતા – છબલબેન ; પિતા – નાગજીભાઇ
• પત્ની– સવિતા(લગ્ન – 1951) – તે પણ વાર્તાલેખક ;
  પુત્ર – સુશેષ; પુત્રી – પારૂલ

અભ્યાસ

• 1950 – વર્નાક્યુલર ફાઇનલ
• 1959 – જુનીયર પી.ટી.સી.

વ્યવસાય

• સર્વોદય યોજના અને ત્યાર બાદ પ્રાથમિક શાળામાં શિક્ષક
• નિવૃત્તિ વખતે બજાણામાં પ્રાથમિક શાળાના આચાર્ય

જીવનઝરમર

• પ્રથમ પ્રકાશિત મૌલિક કૃતિ – ‘માણસાઇનું રૂદન’
• શરૂઆતની જિંદગીમાં ઘણા સંઘર્ષોમાંથી પસાર થયા – માઇલસ્ટોન પણ રંગ્યા છે અને સોળ વર્ષની વયે ‘ગુર્જર’ સાહિત્યના ‘શારદા’ મુદ્રણાલયમાં કમ્પોઝીટર તરીકે પણ રહ્યા છે.
• નસિર ઇસ્માઇલી ખાસ મિત્ર

રચનાઓ  – 61 પુસ્તકો

• નવલકથા – સૂકી ધરતી સૂકા હોઠ (એક અભિપ્રાય પ્રમાણે ગુજરાતની દસ શ્રેષ્ઠ નવલકથાઓમાંની એક), હું આવું છું, હળાહળ અમી, આતમ વીંઝે પાંખ, ભીંસ, મધુડંખ, હરિયાળાં વેરાન, કોઇ વરદાન આપો, કારવાં ગુજર ગયા, નિયતિ, કાન તમે સાંભળો તો, અમે તરસ્યાં પુનમના, રે અમે કોમળ કોમળ, મને પૂછશો નહીં, વાસંતી ડૂસકાં, કૂંપળ ફૂટ્યાંની વાત, આંસુભીનો ઉજાસ, મીરાંની રહી મહેંક ( પત્નીના કેન્સરને કારણે અવસાન બાદ તેમની યાદમાં) પીઠે પાંગર્યો પીપળો, અંતરિયાળ, વિ.
• વાર્તાસંગ્રહ – મારી શ્રેષ્ઠ વાર્તાઓ, પણ માંડેલી વારતાનું શું?
• સંસ્મરણકથા – દીવા તળે ઓછાયા
• ચરિત્ર – વાત એક માણસની, છવિ

શોખ

• પાન મસાલા, ધુમ્રપાન ( હવે છોડી દીધું છે)

સન્માન

• સરકારી પારિતોષિકો

સાભાર

• સાક્ષરનો સાક્ષાત્કાર – રાધેશ્યામ શર્મા, રન્નાદે પ્રકાશન
• ગુજરાતી સાહિત્યકોશ – ખંડ – 2