પ્રફુલ્લ દવે, Praful Dave

“ અહીં ઇશ પોતાને માટે ‘હું’ બોલે;
રમે ‘હું’ અને ‘હું’ જ ‘હું’ ને રમાડે. ”

( મારું સદ્ ભાગ્ય છે કે આ શેરવાળી આખી ગઝલ પ્રફુલ્લભાઇએ મોતીના દાણા જેવા પોતાના હસ્તાક્ષરમાં લખીને તેમના પહેલા પત્રમાં મને મોકલાવી હતી. આ મારે માટે અમૂલ્ય ઘરેણું છે. આ ગઝલ પહેલી વાર અમદાવાદના શનિવારી ચોરામાં તેમના સ્વમુખે સાંભળી ત્યારથી જ મારો પ્રેમસંબંધ તેમની સાથે જોડાયો હતો. )

” આપણા હોવાનો કોઇ અર્થ ના,
આપણે કોઇના પડછાયા છીએ.”

”પાનખર પાછળ વસંતો પણ હશે.
એવું કર, આ સમયને સાચવી લે.”

” એક પથ્થર શાંત જળમાં ફેંકીને
એ વમળમાં ડૂબવાનું છે વલણ.”

“ શબ્દમાં અક્ષર આઘો પાછો થાય તો શું?
તટે સમંદર આઘોપાછો થાય તો શું?”

# રચનાઓ – 1 – : – 2 – : – 3 – : – 4 – : – 5 – : – 6 – :

# તેમની યાદ અપાવતી મારી રચના

___________________________________________________________

જન્મ

• 2, ઓક્ટોબર, 1948; વર્ધા ( મહારાષ્ટ્ર)
• વતન – જૂનાગઢ

કુટુમ્બ

• માતા – ક્મળાબેન ; પિતા – રમણીકલાલ જગજીવન દવે

અભ્યાસ

• 1966 – એસ.એસ.સી.
• 1970 – ગુજરાતી/હિન્દી સાથેબી.એ. બહાઉદ્દીન કોલેજ, જૂનાગઢ
• 1972 – ગુજરાતી સાથે એમ.એ.
• 1975- રીજિયોનલ લેંગ્વેજ સેન્ટર, પતિયાલામાંથી ઉર્દૂનો ડીપ્લોમા
• બી.એડ. – અમદાવાદ, એલ.એલ.બી. – અમદાવાદ

વ્યવસાય

• 1970-79 કેશોદ ખાતે શ્રી પટેલ વિદ્યામંદિરમાં શિક્ષક
• 1980- 86 – જૂનાગઢ ખાતે વકીલાત
• 1987-95 – લેબર કોર્ટમાં ન્યાયાધીશ
• 1996 – ઇન્ડસ્ટ્રીયલ કોર્ટમાં ન્યાયાધીશ
• 2003-06 ભાવનગર અને હવે અમદાવાદ ખાતે

જીવનઝરમર

• માતાપિતા બન્ને શિક્ષક
• પિતા હિન્દીભાષા પ્રચારક અને સર્વોદય કાર્યકર
• બાળપણમાં જાણીતા કવિ શ્રી. રાજેન્દ્ર શુકલ તેમની પડોશમાં રહેતા અને તેમના સત્સંગનો લાભ મળ્યો.
• સાદગી, સરળતા, ભાષા-સંગીત તરફનો પ્રેમ વારસામાં મળ્યો
• 1970 પછીનો અભ્યાસ શિક્ષકની નોકરીની સાથે કર્યો
• સંગીત, કવિતા, વિચારનોંધ અને જાહેરજીવન પ્રત્યે લગાવ
• ભાવનગરમાં બુધસભા અને અમદાવાદમાં શનિવારી સાહિત્ય ચોરા ખાતે નિયમિત હાજરી

રચનાઓ

• કવિતા – પડઘાતું મૌન

લાક્ષણિકતા

• આધિભૌતિક સંવેદના પ્રત્યે કવિતામાં વધુ લગાવ