નરસિંહરાવ દિવેટીયા, Narasinhrao Divetia

‘કાળા ઘને ઉજ્જ્વળ સૂર્ય બિંબ ઢંકાયું,

તે ચિત્ર દીસે અગમ્ય.

પરંતુ તે છાંયની પેલી પારે,

જ્યોતિ રહ્યો ઝળહળી ન કદીય ખૂટે.” 

રચના ઃ ૧ ઃ ૨ ઃ ૩ ઃ

_____________________________

જન્મ

• 3-9-1859 – અમદાવાદ

અવસાન

• 14-1-1937 – અમદાવાદ

પિતા

• ભોળાભાઇ સારાભાઇ દિવેટીયા – કવિ અને પ્રાર્થના સમાજના સ્થાપક

અભ્યાસ

• મેટ્રિક – અમદાવાદમાં
• ઉચ્ચ શિક્ષણ – મુંબઇમાં
• બી.એ.માં પ્રથમ સ્થાને ઉત્તિર્ણ થયા તથા ઇન્ડિયા સ્ટેટ્યુટરી સર્વિસની પરીક્ષા આપી.

વ્યવસાય

• 1884– ખેડામાં આસિસ્ટન્ટ કલેક્ટર
• 1912– સરકારી નોકરીમાંથી સ્વૈચ્છિક નિવૃત્તિ
• 1921-1935– એલ્ફિન્સ્ટન કોલેજ મુંબાઇમાં અધ્યાપન

પ્રદાન             કાવ્યગ્રંથો -4, અનુવાદ – 1, વિવેચન ગ્રંથ– 3, નિબંધ સંગ્રહ– 2 , ડાયરી

મૂખ્ય કૃતિઓ

• કવિતા – કુસુમ માળા, હૃદયવીણા, નૂપુર ઝંકાર, સ્મરણ સંહિતા
• અનુવાદ– બુદ્ધ ચરિત્ર
• વિવેચન– મનોમુકુર- ચાર ભાગ, અભિનય કલા, Gujarati Language and its literature, નિબંધ સંગ્રહ– સ્મરણ મુકુર, વિવર્ત લીલા, નરસિંહવરાવની રોજનીશી

જીવન

• અનેક ગુજરાતી સાહિત્યકારોના ગુરુ
• અર્વાચીન ગુજરાતી સાહિત્યમાં મોખરાનું સ્થાન. ગુજરાતી સાહિત્યને સૌંદર્યસન્હર અને લાલીત્યપુર્ણ બનાવી તેમાં પ્રાણ પૂર્યા.
• પ્રેમ અને પ્રકૃતિના વિષયના ચિંતનયુક્ત, સફાઇદાર ઊર્મિકાવ્યો આપીને અર્વાચીન ગુજરાતી કવિતાને નવો વળાંક આપ્યો.
• સમર્થ ભાષાશાસ્ત્રી
• પ્રશિષ્ટ રૂચિના કવિ, પ્રકૃતિની ભવ્યતાના ઉદ્-ગાતા
• પુત્રના મૃત્યુ બાદ લખાયેલ  ‘મંગળ મંદિર …’ માટે પ્રખ્યાત

સાભાર

• ગુર્જર સાહિત્ય ભવન – અમૃતપર્વ યોજના