સરોદ, Sarod

“ અવગતની એંધાણી,
એ સંતો, અવગતની એંધાણી,
ચાતક પીએ એંઠું પાણી. ”  

“જુદી જિંદગી છે મિજાજે – મિજાજે;
જુદી બંદગી છે નમાજે – નમાજે.”

 ” અમથા અમથા અડ્યા
કે અમને રણઝણ મીણા ચડ્યા.

” ન ફાવ્યું તો ગયાં કરમાઇ પુષ્પો પાનખર આવ્યે:
ખરી શકતા નથી કંટક, – એ દુખિયારાએ ક્યાં જાવું? ”

” કદી આંખ ચૂવે અમસ્તી અમસ્તી,
કદી આંખ જુવો તો મસ્તી જ મસ્તી. ”

” આમ હવાની ફૂંક વાગે ને ધૂળને ફૂટે પાંખ,
આમ આઘેની ટેકરીના ગુલમોરની ખૂલે આંખ.”  

#   રચના 

__________________________________________

નામ

• મનુભાઇ ત્રિભુવનદાસ ત્રિવેદી

ઉપનામ

• સરોદ ( ગીત) , ગાફિલ ( ગઝલો)  

જન્મ

• 27 – જુલાઇ, 1914 ; માણાવદર

અવસાન

• 9 – એલ્રિલ , 1972 ; અમદાવાદ

અભ્યાસ

• માધ્યમિક – રાજકોટ
• એલ.એલ.બી.  – જૂનાગઢ

વ્યવસાય

• વકીલાત , ન્યાયાધીશ

જીવનઝરમર

• વિવિધ સ્થાનોએ ન્યાયાધીશ તરીકે રહ્યા બાદ અમદાવદમાં સ્થાયી થયા
• ભજન  અને ગઝલ બન્નેમાં રચનાઓ આપી છે.

મુખ્ય રચનાઓ

• કાવ્ય  – રામરસ, સુરતા, બંદગી ( ગઝલો )

લાક્ષણિકતા

• આધ્યાત્મિકતા અને સંવેદનશીલતાના રસાયણ  વાળી શૈલી
• સરસતા અને ગહનતાની સાથે સાદગીનો આકર્ષક સુમેળ

સાભાર

• ગુર્જર કાવ્ય વૈભવ, અમૃતપર્વ યોજના